'स्लीपिंग दिवटी'

 'स्लीपिंग दिवटी'

निद्रावस्थेत माझे द्रवपदार्थात रुपांतर होते असे मला वाटते. जमीन, सतरंजी, गादी, बेड; बुडाखाली ( पोटाखाली ) काय आहे यानी मला काहीच फरक पडत नाही. मी द्रवाचेच गुणधर्म दाखवते. मी धावण्याच्या स्थितीतच झोपते. माझ्या झोपण्याच्या पद्धतीवरून मला व्यसनमुक्तीकेंद्राची गरज आहे असं कुणाला वाटल्यास मी वाईट वाटून घेणार नाही. रात्री थंडी वाजल्यावर साधं पांघरूणही मिळू नये (म्हणजे सापडू नये कारण ते पोटाखाली असत) इतकी मी असहाय होते. केसांच्या सूरनळ्या दाही दिशांना फैलावलेल्या असतात. मी स्वत: सुद्धा फैलावलेलीच असते. अख्या खोलीभर बेड बनवला तरी दुसर्या कोणालाही त्यावर झोपता येऊ नये अश्याप्रकारे आपल्या द्रवसदृश शरीराने तो संपूर्णपणे व्यापून टाकण्याचे कसब माझ्याकडे लहानपणापासूनच आहे. मला डझनभर पांघरुणे दिली तरी शेजारच्या व्यक्तीच्या पांघरुणामध्ये मला विशेष रस असतो. मी कितीही जाड झाले तरी माझ्या हाडांचा टोचकेपणा तसूभरही कमी झालेला नाही. अर्थात माझ्याबरोबरच्या व्यक्तींना आयुष्यभर माझी हाडे आणि टोमणे टोचत राहणार याची त्यांना कल्पना असतेच! कुंभकर्णाची माझ्यावर विशेष माया आहे असं मला वाटतं. माझ्याच बोजड देहाखाली सुमारे ६ तास सलग दाबला गेल्यानी व त्यामुळे त्याला पुरेसा रक्तपुरवठा न झाल्यानी माझ्या हाताचा पंजा निकामी होता होता बर्याच वेळा वाचला आहे. सकाळी त्यावर माझ्या क्रूर थपडांचा वर्षाव झाल्यानी तसा तो नेहेमी शुद्धीवर येतोच.

जाहिरातींमध्ये, चित्रपटांमध्ये सुंदर, सरळसोट, व्यवथित झोपलेले लोकं (विशेष करून नायिका) दाखवण्याचा धादांत खोटारडेपणा का केला जातो? हा संशोधनाचा विषय आहे. (का सामान्य लोकं खरच तसे झोपतात?) डोकं चालत नसलेल्या अवस्थेतही सुन्दर दिसणं या बायका कश्या जमवतात माहित नाही. आम्हाला तर जागेपणीही जमलेलं नाही. मरणाची झोप आल्यावर कुठलाही प्राणी (मी तरी) आपण नीट झोपत आहोत का असा विचार करत असेल असं मला तरी वाटत नाही. मला झोप आल्यावर (जी मला सारखीच आणि बरीच येते) मला नजरेसमोर फक्त आणि फक्त बेडच दिसतो. बाकी सगळ्या गोष्टी आपोआपच धूसर दिसतात. म्हणजे तशी मी माझ्या मेंदूची जोडणीच करून ठेवलेली आहे. पुरेशी झोप मिळवण्यासाठी मी कुठल्याही थराला जाऊ शकते. माणसाच्या अन्न, वस्त्र , निवारा या किमान गरजांमध्ये झोपेला जागा नं मिळण यासारखी दुर्दैवी गोष्ट दुसरी नाही. झोपेची किंमत ती येऊ न लागल्यावरच कळते. झोप या क्रियेमुळे शरीराला आणि मनाला जो ताजेपणा आणि पवित्रता येते त्याला तोड नाही. झोप ही जगातील सर्वाधिक सुंदर आणि आवश्यक गोष्ट आहे. माझे एक चतुर्थांश आयुष्य व्यापणाऱ्या या एकमेवाद्वितीय क्रियेला माझा कडक सलाम आणि खूप खूप प्रेम!

संंज्ञा घाटपांंडे - पेंंडसे